احکام کافر

احکام کافر 

سوال 313: بعضى از فقها اعتقاد به نجاست اهل کتاب دارند و بعضى دیگر به طهارت آنها، رأى جنابعالى چیست؟
جواب: نجاست ذاتى اهل کتاب معلوم نیست. به نظر ما آنها محکوم به طهارت ذاتى هستند.

سوال 314: آیا آن دسته از اهل کتاب که از جهت اعتقادى ایمان به رسالت خاتم النبیین «صلى‏الله علیه و آله» دارند، ولى بر اساس روش و عادت‏هاى پدران و اجدادشان عمل مى‏کنند، در طهارت حکم کافر را دارند یا خیر؟
جواب: مجرد اعتقاد به رسالت خاتم النبیین «صلى الله علیه و آله» براى اجراى حکم اسلام در مورد آنان کافى نیست. ولى اگر از اهل کتاب محسوب شوند، محکوم به طهارت هستند.

سوال 315: با جمعى از دوستان خانه‏اى را اجاره کردیم و متوجه شدیم که یکى از آنها نماز نمى‏خواند. بعد از سؤال از وى، پاسخ داد که قلبا به خداوند تبارک و تعالى ایمان دارد، ولى نماز نمى‏خواند. با توجه به هم غذا بودن و ارتباط زیاد با وى، آیا باید او را نجس بدانیم؟
جواب: مجرد ترک نماز و روزه و سایر واجبات شرعى باعث ارتداد مسلمان و کافر شدن و نجاست وى نمى‏گردد و تا زمانى که ارتداد وى احراز نشده است، حکم سایر مسلمانان را دارد.

سوال 316: مقصود از اهل کتاب چه کسانى است؟ معیارى که حدود معاشرت با آنها را مشخص کند چیست؟
جواب: مقصود از اهل کتاب هر کسى است که اعتقاد به یکى از ادیان الهى داشته و خود را از پیروان پیامبرى از پیامبران الهى «على نبینا وآله و علیهم السلام» بداند و یکى از کتاب‏هاى الهى را که بر انبیاء علیهم السلام نازل شده، داشته باشند مانند یهود، نصارى، زرتشتى‏ها و همچنین صابئین که بر اساس تحقیقات ما از اهل کتاب هستند و حکم آنها را دارند. معاشرت با پیروان این ادیان با رعایت ضوابط و اخلاق اسلامى اشکال ندارد.

سوال 317: فرقه‏اى وجود دارد که خود را «على اللهى» مى‏نامند، یعنى امیرالمومنین على بن ابى طالب را خدا دانسته و به دعا و طلب حاجت به جاى نماز و روزه اعتقاد دارند. آیا اینها نجس هستند؟
جواب: اگر اعتقاد داشته باشند که امیر المومنین على بن ابى طالب «علیه السلام» خدا است «تعالى الله عن ذلک علوا کبیرا»، حکم آنها مانند غیر مسلمانهائى است که اهل کتاب نباشند، یعنى کافر و نجس مى‏باشند.

سوال 318: فرقه‏اى وجود دارد که خود را «على اللهى» مى‏نامند و معتقدند که حضرت على «علیه السلام» خدا نیست ولى کمتر از خدا هم نیست، این گروه چه حکمى دارند؟
جواب: اگر قائل به شریکى براى خداوند واحد منان متعال نباشند، حکم مشرک را نخواهند داشت.

سوال 319: آنچه را که از طرف شیعیان دوازده امامى براى امام حسین «علیه‏السلام» یا اصحاب کساء «صلوات الله علیهم اجمعین» نذر مى‏شود، آیا جایز است به مراکزى که محل اجتماع پیروان فرقه «على اللهى» است داده شود، بنحوى که باعث احیاء این مراکز گردد؟
جواب: اعتقاد به خدا بودن مولى الموحدین علیه الصلوة و السلام عقیده باطلى‏است و موجب مى‏شود که کسى که به آن اعتقاد دارد، از اسلام خارج گردد. کمک به ترویج این عقیده فاسد حرام است؛ بعلاوه مصرف مال نذرى در غیر مورد نذر جایز نیست.

سوال 320: در اطراف منطقه ما و بعضى نواحى دیگر فرقه‏اى وجود دارد که خود را اسماعیلیه مى‏نامند و اعتقاد به امامت شش امام دارند، ولى به هیچیک از واجبات دینى و همچنین به ولایت فقیه معتقد نیستند. لذا امیدواریم جنابعالى روشن فرمائید که پیروان این فرقه نجس هستند یا پاک؟
جواب: مجرد عدم اعتقاد آنان به شش امام دیگر از ائمه معصومین علیهم السلام و یا عدم اعتقادشان به واجبات دینى و احکام شرعى تا زمانى که به انکار اصل دین یا نبوت خاتم الانبیاء «علیه و آله الصلاة و السلام» منجر نشود، موجب کفر و نجاست نمى‏شود، مگر این که از آنها دشنام و اهانت به یکى از امامان معصوم «علیهم السلام» صادر شود.

سوال 321: در منطقه محل تحصیل و سکونت ما اکثریت مطلق مردم کفار بودائى هستند. اگر دانشجویى، خانه‏اى را از آنها اجاره نماید، آن خانه از نظر طهارت و نجاست چه حکمى دارد؟ آیا شستن و تطهیر منزل ضرورت دارد؟ قابل ذکر است که بسیارى از خانه‏هاى این منطقه از چوب ساخته شده و قابل شستن نیست. هتل‏ها و اثاثیه و لوازم موجود در آنها چه حکمى دارند؟
جواب: تا یقین به تماس اشیاء مورد استفاده شما با دست و بدن مرطوب کافر غیر کتابى حاصل نشده، حکم به نجاست نمى‏شود. در صورت یقین به نجاست هم آب کشیدن در و دیوار منازل و هتل‏ها و اثاثیه و لوازم موجود در آن واجب نیست. آنچه واجب است تطهیر اشیاء نجسى است که براى خوردن و آشامیدن و نماز خواندن مورد استفاده قرار مى‏گیرند.

سوال 322: تعداد زیادى از مردم در خوزستان زندگى مى‏کنند که خود را «صابئه» مى‏نامند و ادعاى پیروى از پیامبر خدا حضرت یحیى «علیه السلام» را دارند و مى‏گویند کتاب او نزد ما موجود است. نزد علماى ادیان ثابت شده که آنها همان صابئون هستند که در قرآن آمده است. لطفا بیان فرمائید که این گروه از اهل کتاب هستند یا خیر؟
جواب: گروه مذکور در حکم اهل کتاب هستند.

سوال 323: آیا این گفته که اگر خانه‏اى به دست کافر ساخته شده باشد، نجس است و نماز خواندن در آن مکروه مى‏باشد، صحیح است؟
جواب: نماز خواندن در آن خانه مکروه نیست.

سوال 324: کار کردن نزد یهود و نصارى و فرقه‏هاى کافر دیگر و مزد گرفتن از آنها چه حکمى دارد؟
جواب: کار کردن نزد کافر، فى نفسه اشکال ندارد، مشروط به این که آن کار از کارهاى حرام و خلاف مصالح عمومى اسلام و مسلمانان نباشد.

سوال 325: در منطقه‏اى که خدمت سربازى را انجام مى‏دهم، عده‏اى از عشایر زندگى مى‏کنند که پیرو فرقه‏اى موسوم به اهل حق هستند. آیا استفاده از شیر و پنیر و کره‏اى که در اختیار آنها قرار دارد، جایز است؟
جواب: اگر به اصول اسلام اعتقاد داشته باشند، در مسأله طهارت و نجاست، حکم سایر مسلمانان را دارند.

سوال 326: اهل روستائى که من در آن تدریس مى‏کنم، نماز نمى‏خوانند؛ زیرا از فرقه اهل حق هستند و ما مجبور به خوردن غذا و نان آنها هستیم. چون شب و روز در آن روستا اقامت داریم، آیا نمازهاى ما اشکال دارد؟
جواب: اگر توحید و نبوت و هیچیک از ضروریات دین اسلام را انکار نکنند و معتقد به نقصى در رسالت رسول اکرم «صلى الله علیه و آله» نباشند، حکم به کفر و نجاست آنها نمى‏شود. در غیر این صورت باید هنگام تماس با آنها یا خوردن غذاى آنان، مسأله طهارت و نجاست مراعات شود.

سوال 327: یکى از بستگان ما که کمونیست است، به ما در دوران کودکى اموال و لوازم زیادى بخشیده است. در صورتى که عین آنها در حال حاضر موجود باشد، چه حکمى دارند؟
جواب: اگر کفر و ارتداد او ثابت شود و در سن بلوغ و قبل از اظهار اسلام، کفر را پذیرفته باشد، اموال او حکم اموال سایر کفار را دارد.

سوال 328: لطفا به سؤالات زیر پاسخ فرمائید:
1 - معاشرت و همنشینى و دست دادن دانش‏آموزان مسلمان با دانش آموزان پیرو فرقه گمراه بهائیت، اعم از این که دختر باشند یا پسر، مکلّف باشند یا غیر مکلّف، در داخل مدرسه یا خارج از آن، در دوران ابتدائى، متوسطه و پیش دانشگاهى، چه حکمى دارد؟
2 - رفتار استادان و مربیان با دانش‏آموزانى که بهائى بودن خود را آشکار مى‏کنند و یا یقین داریم که بهائى هستند، چگونه باید باشد؟
3 - استفاده از وسایلى که همه دانش‏آموزان از آنها استفاده مى‏کنند مانند شیر آب آشامیدنى، شیر توالت و آفتابه آن، صابون و مانند آن، با این که علم به مرطوب بودن دست و بدن داریم، چه حکمى دارد؟
جواب: همه پیروان فرقه گمراه بهائیت محکوم به نجاست هستند و در صورت تماس آنها با چیزى، مراعات مسائل طهارت در رابطه با آنها، نسبت به امورى که مشروط به طهارت است، واجب است. ولى رفتار مدیران و معلمان و مربیان با دانش‏آموزان بهائى باید بر اساس مقررات قانونى و اخلاق اسلامى باشد.

سوال 329: خواهشمندیم تکلیف مؤمنین را در برخورد با فرقه گمراه بهائیت و آثار حضور پیروان آن در میان جامعه اسلامى، بیان فرمائید.
جواب: همه مؤمنین باید با حیله‏ها و مفاسد فرقه گمراه بهائیت مقابله نموده و از انحراف و پیوستن دیگران به آن جلوگیرى کنند.

سوال 330: گاهى بعضى از پیروان فرقه گمراه بهائیت براى ما غذا یا چیز دیگرى مى‏آورند، آیا استفاده از آنها براى ما جایز است؟
جواب: از هرگونه معاشرت با این فرقه ضالّه مضلّه، اجتناب نمائید.

سوال 331: بهائیان بسیارى در اینجا کنار ما زندگى مى‏کنند که رفت و آمد زیادى در خانه‏هاى ما دارند. عده‏اى مى‏گویند که بهائى‏ها نجس هستند و عده‏اى هم آنها را پاک مى‏دانند. این گروه از بهائى‏ها اخلاق خوبى از خود آشکار مى‏کنند، آیا آنها نجس هستند یا پاک؟
جواب: آنها نجس و دشمن دین و ایمانِ شما هستند، پس فرزندان عزیزم جدا از آنها بپرهیزید.

سوال 332: آیا صندلى‏هاى ماشین و قطارى که مورد استفاده مشترک مسلمانان و کافران است، با این که کفار در بعضى از مکانها بیشتر از مسلمان‏ها هستند و حرارت هوا باعث ترشح عرق و حتى سرایت رطوبت مى‏شود، محکوم به طهارت است؟
جواب: کافر اهل کتاب محکوم به طهارت است، و در هر صورت در مورد اشیاء مورد استفاده مشترک کفار و مسلمین با عدم علم به نجاست، حکم به طهارت آنها مى‏شود.

سوال 333: زندگى دانشجوئى در خارج مستلزم ارتباط و معاشرت با کفار است، در چنین موردى استفاده از مواد غذائى ساخت آنها مشروط بر این که مواد حرام مثل گوشت تذکیه نشده در آنها نباشد، ولى احتمال تماس دست مرطوب کافر با آنها داده شود، چه حکمى دارد؟
جواب: مجرد احتمال تماس دست مرطوب کافر با مواد غذائى، براى وجوب اجتناب کافى نیست، بلکه تا یقین به تماس حاصل نشود، حکم به طهارت مى‏شود. کافر اگر از اهل کتاب باشد، نجس ذاتى نیست و تماس دست مرطوب او باعث نجاست نمى‏شود.

سوال 334: اگر همه مخارج و هزینه‏هاى فرد مسلمانى که در سایه حکومت اسلامى زندگى مى‏کند با کاربراى شخص غیر مسلمانى که روابط صمیمى با او دارد، تأمین شود، آیا جایز است با این فرد مسلمان روابط محکم و خانوادگى برقرار کرد و گاهى از غذاى او استفاده نمود؟
جواب: روابط مسلمانان با مسلمان مذکور اشکال ندارد. ولى اگر شخص مسلمان در اثر کار براى غیر مسلمان و ارتباط با وى خوف انحراف عقیدتى خود را داشته باشد، واجب است که این کار را ترک کند. دیگران هم باید او را نهى از منکر کنند.

سوال 335: متأسفانه برادر همسرم به علل مختلف فاسد گردیده و از دین بطور کامل برگشته است، تا جائى که به بعضى از مقدسات دینى اهانت مى‏کند. در حال حاضر بعد از گذشت چند سال از ارتداد او از اسلام، طى نامه‏اى اظهار کرده که به اسلام ایمان دارد، ولى نه نماز مى‏خواند و نه روزه مى‏گیرد. رابطه پدر و مادرش و بقیه افرادخانواده با وى چگونه باید باشد؟ آیا عنوان کافر بر او صدق مى‏کند؟ آیا باید او را نجس محسوب‏کرد؟
جواب: بر فرض ثبوت ارتداد قبلى وى، اگر بعد از آن توبه کرده باشد، محکوم به طهارت است و ارتباط پدر و مادر و سایر خانواده با وى اشکال ندارد.

سوال 336: آیا اگر کسى بعضى از ضروریات دین مانند روزه و غیر آن را انکار کند، حکم کافر را دارد یا خیر؟
جواب: اگر انکار هر یک از ضروریات دین به انکار رسالت یا تکذیب پیامبر اکرم اسلام «صلى الله علیه و آله» یا وارد کردن نقصى به شریعت منجر شود، باعث کفر و ارتداداست.

سوال 337: آیا مجازاتهائى که براى مرتد و کفار حربى وضع شده، از امور سیاسى و مسئولیت‏هاى رهبرى‏است یا این که مجازاتهاى ثابتى تا روز قیامت هستند؟
جواب: حکمِ شرعىِ الهى است.