وسوسه و درمان آن
چهارشنبه, ۲۶ آذر ۱۳۹۳، ۱۱:۵۶ ق.ظ
وسوسه و درمان آن |
سوال 311: چند سالى است که به بیمارى وسواس
مبتلا شدهام و این موضوع مرا بسیار عذاب مىدهد، و روز به روز این حالت در
من تشدید مىشود تا جائى که در همه چیز شک مىکنم و همه زندگى ام بر پایه
شک استوار گشته است. بیشترین شک من درباره غذا و اشیاء مرطوب است، به همین
دلیل نمىتوانم مثل سایر مردم عادى زندگى کنم. وقتى داخل مکانى مىشوم فورى
جوراب هایم را از پاى خود بیرون مىآورم زیرا فکر مىکنم جورابهایم عرق
کرده و بر اثر تماس با نجس، نجس خواهند شد، حتى من بر سجاده هم نمىتوانم
بنشینم. هر وقت بر آن مىنشینم بر اثر وسوسه نفس از روى آن بلند مىشوم تا
مبادا پرزهاى سجاده به لباسهایم بچسبد و مجبور به شستن آنها شوم. در گذشته
چنین نبودم، اکنون از این کار هایم خجالت مىکشم و همیشه دوست دارم کسى را
در عالم رؤیا ببینم و مشکلاتم را با او در میان بگذارم و یا معجزهاى رخ
دهد و زندگىام را دگرگون نماید و به حالت گذشتهام برگردم. امیدوارم مرا
راهنمائى فرمائید. جواب: احکام طهارت و نجاست همان است که در رسالههاى عملیه ذکر شدهاست. از نظر شرعى همه اشیاء محکوم به طهارت هستند، مگر مواردى که شارع حکم به نجاست آنها کرده و براى انسان هم یقین به آن حاصل شده است. در این صورت رهائى از بیمارىوسواس احتیاجبهرؤیا و معجزهندارد، بلکهبایدمکلّفذوقو سلیقهشخصى خود را کنارگذاشتهو متعبدومؤمنبه دستوراتشرع مقدس باشدو چیزىرا کهیقینبه نجس بودن آن ندارد، نجس نداند. زیرا شما از کجا به نجاستِ در و دیوار و سجاده و سایر اشیائى که استفاده مىکنید، یقین پیدا کردهاید. چگونه یقین پیدا کردهاید که پرزهاى سجادهاى که بر روى آن راه مىروید یا مىنشینید، نجس هستند و نجاست آنها به جوراب و لباس و بدن شما سرایت مىکند؟ لذا در این صورت اعتناء به وسواس براى شما جایز نیست. مقدارى عدم توجه به وسوسه نجاست و تمرین عدم اعتنا به شما کمک خواهد کرد تا به خواست و توفیق خداوند خود را از وسواس نجات دهید. |
سوال 312: زنى هستم با تحصیلات عالى و داراى
چندین فرزند، مشکلى که از آن رنج مىبرم مسأله طهارت است. چون در
خانوادهاى متدین بزرگ شدهام، مىخواهم همه تعالیم اسلامى را مراعات کنم.
به علت داشتن فرزندان کوچک، همیشه با مسائل بول و غائط سر و کار دارم.
هنگام تطهیر بول، ترشحات سیفون پراکنده شده و به پاها، صورت و حتى سرم
برخورد مىکنند و هر دفعه با مشکل تطهیر آن اعضاء مواجه هستم، و این باعث
شده که در زندگى با سختىهاى زیادى روبرو شوم. از طرفى هم نمىتوانم این
امور را رعایت نکنم، زیرا مربوط به عقیده و دینم است. براى حل مشکل به پزشک
روانشناس هم مراجعه کردم، ولى نتیجهاى نگرفتم. بعلاوه موارد دیگرى هم هست
که از آنها رنج مىبرم مثل غبار شىء نجس یا مراقبت از دستهاى کودک که یا
باید آنها را آب بکشم و یا از دست زدن بچه به اشیاء دیگر جلوگیرى نمایم.
با توجه به این که تطهیر شىء نجس براى من بسیار دشوار است ولى در همان
وقت، شستن آن ظرفها و لباسها در صورتى که فقط کثیف باشند برایم راحت است.
لذا از حضرتعالى مىخواهم که با راهنمائىهاى خود زندگى را بر من آسان
نمائید. جواب: 1 - از نظر شرع مقدس، در طهارت و نجاست، اصل بر طهارت اشیاء است. یعنى در هر موردى که کمترین تردیدى در نجس شدن آن براى شما حاصل شد، واجب است حکم به عدم نجاست کنید. 2 - کسانى که داراى حساسیت نفسانى شدیدى در مورد نجاست هستند (به این افراد در اصطلاح فقهى وسواسى گفته مىشود)، حتى اگر گاهى یقین به نجاست هم پیدا کردند، باید حکم به عدم نجاست کنند، مگر در مواردى که نجس شدن یک شىء را با چشمان خود ببینند، بطورى که اگر فرد دیگرى هم آن را ببیند، یقین به سرایت نجاست پیدا کند، فقط در این موارد باید حکم به نجاست کنند. استمرار اجراى این حکم در مورد افراد مزبور تا زمانى است که این حساسیت به طور کلى از بین برود. 3 - هر شىء یا عضوى که نجس مىشود، براى تطهیر آن، یکبار شستن با آب لولهکشى بعد از زوال عین نجاست کافى است. تکرار در شستن یا فرو بردن آن در آب لازم نیست، و اگر شىء نجس از قبیل پارچه و مانند آن باشد، باید به مقدار متعارف فشار داده شود تا آب از آن خارج گردد. 4 - از آنجائى که شما به این حساسیت شدید در برابر نجاست مبتلا هستید، باید بدانید که غبار نجس در هیچ صورتى نسبت به شما نجس نیست و نیز مراقبت از دستهاى کودک چه پاک باشد یا نجس و همچنین دقت در این که خون از بدن زائل شده یا خیر، لازم نیست. این حکم درباره شما تا زمانى که این حساسیت از بین نرفته، باقى است. 5 - دین اسلام داراى احکام سهل و آسان و منطبق با فطرت بشرى است، لذا آن را بر خود مشکل نکنید و با این کار باعث وارد شدن ضرر و اذیت به جسم و روحتان نگردید. حالت دلهره و اضطراب در این موارد زندگى را بر شما تلخ مىکند، و خداوند راضى به رنج و عذاب شما و کسانى که با شما ارتباط دارند، نیست. شکرگزار نعمت دین آسان باشید و شکر این نعمت، عمل بر اساس تعلیمات خداوند تبارک و تعالى است. 6 - این حالت یک وضعیت گذرا و قابل علاجى است. افراد بسیارى بعد از ابتلاء به آن، با روش مذکور از آن نجات یافتهاند. به خداوند توکّل نمائید و نفس خود را با همت و اراده آرامش ببخشید. انشاء الله موفق باشید. |