بیمارى و منع پزشک
پنجشنبه, ۱۱ دی ۱۳۹۳، ۱۱:۵۴ ق.ظ
بیمارى و منع پزشک |
سوال 748: بعضى از پزشکان که به مسائل شرعى
ملتزم نیستند، بیماران را از روزه گرفتن به دلیل ضرر داشتن منع مىکنند،
آیا گفته این پزشکان حجت است یا خیر؟ جواب: اگر پزشک امین نباشد و گفته او هم اطمینان آور نباشد و باعث خوف ضرر نشود، گفته او اعتبارى ندارد و در غیر این صورت نباید روزه بگیرد. |
سوال 749: مادرم تقریبا سیزده سال بیمار بود و
به همین دلیل نمىتوانست روزه بگیرد. من دقیقا اطلاع دارم که علت روزه
نگرفتن او احتیاج به مصرف دارو بوده است، امیدواریم ما را راهنمائى فرمائید
که آیا قضاى روزهها بر او واجب است؟ جواب: اگر ناتوانى او از روزه گرفتن بر اثر بیمارى بوده، قضا ندارد. |
سوال 750: من بر اثر ضعف جسمانى از ابتداى سن بلوغ تا دوازده سالگى روزه نگرفتهام، در حال حاضر چه تکلیفى دارم؟ جواب: واجب است روزههائى را که در ماه مبارک رمضان نگرفتهاید با اینکه به سنّ تکلیف رسیده بودید، قضا کنید، و اگر افطار روزه ماه رمضان عمدى و اختیارى و بدون عذر شرعى بوده، کفاره هم بر شما واجب است. |
سوال 751: چشم پزشک مرا از روزه گرفتن منع
کرده و گفته است که به علت ناراحتى چشم به هیچ وجه نباید روزه بگیرم، ولى
من به گفته او توجه نکرده و شروع به روزه گرفتن کردم که باعث بروز مشکلاتى
براى من در اثناى ماه رمضان شد. به طورى که در بعضى از روزها هنگام عصر
احساس ناراحتى مىکنم، لذا متحیر و مردد هستم بین اینکه روزه نگیرم و یا
ناراحتىام را تحمل کرده و روزه را تا غروب ادامه دهم. سؤال این است که آیا
اصولا روزه گرفتن بر من واجب است؟ و در روزهائى که روزه مىگیرم و
نمىدانم قدرت ادامه آن را تا غروب دارم یا نه، آیا روزهام را ادامه دهم؟ و
نیت من چگونه باید باشد؟ جواب: اگر از گفته پزشک متدین و امین اطمینان حاصل کنید که روزه براى چشم شما ضرر دارد و یا خوف ضرر داشته باشید، روزه گرفتن براى شما واجب نبوده و بلکه جایز هم نیست، و با خوف ضرر نیت روزه صحیح نیست و در صورت عدم خوف ضرر نیت روزه اشکال ندارد، ولى صحت روزه متوقف بر این است که براى شما واقعا ضرر نداشته باشد. |
سوال 752: من از عینک طبى استفاده مىکنم و
در حال حاضر چشمانم بسیار ضعیف است. هنگامى که به پزشک مراجعه کردم به من
گفت که اگر براى تقویت چشمانم تلاش نکنم، ضعیفتر خواهند شد، بنابراین اگر
از روزه ماه رمضان معذور باشم، چه وظیفهاى دارم؟ جواب: اگر روزه براى چشمان شما ضرر دارد، واجب نیست روزه بگیرید، بلکه واجب است افطار کنید و اگر بیمارى شما تا ماه رمضان آینده استمرار پیدا کرد، قضاى روزه بر شما واجب نیست، ولى واجب است که عوض هر روز یک مد طعام به فقیر بدهید. |
سوال 753: مادرم به بیمارى شدیدى مبتلاست و
پدرم نیز از ضعف جسمانى رنج مىبرد و در عین حال هر دو روزه مىگیرند که
گاهى مشخص است که روزه باعث تشدید بیمارى آنها مىشود، تاکنون نتوانستهام
آنها را قانع کنم که لااقل هنگام شدت بیمارى روزه نگیرند. خواهشمندیم ما را
در مورد حکم روزه آنها راهنمائى فرمائید. جواب: ملاک تأثیر روزه در ایجاد بیمارى یا تشدید آن و عدم قدرت بر روزه گرفتن تشخیص خود روزه دار نسبت به خودش است و اگر بداند روزه براى او ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد و در عین حال بخواهد روزه بگیرد، روزه گرفتن براى وى حرام است. |
سوال 754: در سال گذشته توسط پزشک متخصص
موردعمل جراحى کلیه قرار گرفتم. وى مرا از گرفتن روزه تا آخر عمر منع نمود،
ولى در حال حاضر هیچ مشکل و دردى احساس نمىکنم و حتى به طور طبیعى غذا
مىخورم وآب مىنوشم و هیچیک از عوارض بیمارى را هم حس نمىکنم، وظیفه من
چیست؟ جواب: اگر خود شما از ضرر روزه خوف ندارید و حجت شرعى هم بر آن ندارید، واجب است روزه ماه رمضان را بگیرید. |
سوال 755: اگر پزشک شخصى را از روزه گرفتن
منع کند آیا با توجه به اینکه بعضى از پزشکان اطلاعى از مسائل شرعى ندارند،
عمل به گفته او واجب است؟ جواب: اگر مکلّف از گفته پزشک یقین پیدا کند که روزه براى او ضرر دارد و یا از گفته وى یا منشاء عقلائى دیگرى براى او خوف از ضرر حاصل شود، روزه گرفتن براى او واجب نیست، بلکه جائز هم نیست. |
سوال 756: در کلیههاى من سنگ جمع مىشود و
تنها راه جلوگیرى از جمع شدن سنگ در کلیه، نوشیدن مستمر مایعات است و از
آنجائى که پزشکان معتقدند که من نباید روزه بگیرم، تکلیف واجب من نسبت به
روزه ماه مبارک رمضان چیست؟ جواب: اگر جلوگیرى از بیمارى کلیه مستلزم نوشیدن آب یا سایر مایعات در طول روز باشد، روزه گرفتن بر شما واجب نیست. |
سوال 757: از آنجا که مبتلایان به مرض قند
مجبورند هر روز یک یا دو بار آمپول انسولین تزریق کنند و نباید در وعدههاى
غذائى آنها تأخیر و فاصله بیفتد، زیرا باعث پائین آمدن میزان قند خون و در
نتیجه نوعى تشنج و بیهوشى مىشود، لذا گاهى پزشکان به آنها توصیه مىکنند
که در روز چهار نوبت غذا بخورند، خواهشمندیم نظر شریف خود را درباره روزه
این افراد بیان فرمائید. جواب: اگر بدانند که خوددارى از خوردن و آشامیدن از طلوع فجر تا غروب، به آنان ضرر مىرساند یا خوف ضرر داشته باشند، روزه گرفتن بر آنها واجب نبوده و بلکه جایز نیست. |